Z treści tekstu KURSU RADIESTEZJI dowiedzieliśmy się, że:
- W otaczającym nas terenie występują miejsca, w których oddziałują na nasz organizm niewidzialne fizyczne bodźce, powodujące jego specyficzne pobudzenie,
- To specyficzne oddziaływanie jest przyczyną samoistnego powstawania ruchu wahadła lub różdżki w rękach radiestety,
- Te specyficzne bodźce oddziałujące na nasz organizm nazywamy bodźcami geopatycznymi. Uważa się, że dłuższe oddziaływanie bodźców geopatycznych może prowadzić do powstania różnego rodzaju zaburzeń pracy organizmu i spowodowania przejściowych lub stałych stanów chorobowych,
- Powstające ruchy przyrządów radiestezyjnych ostrzegają nas o niekorzystnym miejscu dla naszego organizmu, dzięki czemu możemy unikać tych miejsc,
- Oprócz tych niekorzystnych miejsc, w naszym otoczeniu występują miejsca neutralne, obojętne, w których nie występują szkodliwe bodźce. W tych miejscach możemy przebywać bez żadnych obaw, organizować sobie miejsca dłuższego pobytu, takie jak miejsce do spania, pracy i odpoczynku.
- Zadaniem radiestezji jest wyszukiwanie niekorzystnych miejsc oraz określanie miejsc korzystnych dla naszego organizmu.
- Granice strefy oddziaływań geopatycznych określamy zgodnie z rysunkiem nr 4.
- Po wykryciu granicy strefy zadrażnień, jak powyżej, to znaczy jej początku i końca, należy określić kierunek przebiegu pasma zadrażnień. Możemy tego dokonać w prosty sposób, w wyniku określenia kierunku osi pasma, jak na poniższym rysunku. Znajdując się na pasmie zadrażnień, wystarczy dokonać obrotu wokół własnej osi, aby uzyskać ruch oscylacyjny wahadła, który będzie określać kierunek przebiegu pasma zadrażnień.
Pasmo zadrażnień
Radiesteta na pasmie zadrażnień wykonuje obrót wokół swojej osi, następuje wygaśnięcie ruchu obrotowego i przejście w ruch oscylacyjny. Wskazuje on kierunek pasma zadrażnień.
W ten sposób możemy uniknąć przestarzałych wskazówek na temat sposobu określania kierunku pasma, np. za pomocą poruszania się w terenie ruchem wężykowatym. Tego rodzaju porady występują niestety w przeważającej liczbie książek o radiestezji.
- Określiliśmy też metodykę wykrywania ilości pasm zadrażnień w badanym miejscu, zgodnie z rysunkiem 11. Wykrywamy obecność tylu pasm zadrażnień, ile razy wahadło uzyska ruch oscylacyjny.
- W celu przeprowadzenia badań radiestezyjnych, należy stosować:
a) Metodę radiestezji fizycznej– do wykrywania naturalnych, rzeczywistych bodźców radiestezyjnych oddziałujących na nasz organizm, wyszukiwania terenów geopatycznych i pasm zadrażnień oraz określania ich granic,
b) Metodę radiestezji mentalnej– do ilościowej oceny wielkości bodźców i oddziaływań radiestezyjnych, których obecność została potwierdzona wcześniej za pomocą uzyskania naturalnych ruchów wahadła.
-
- Poszukiwanie miejsca ujęcia wody do wykonania studni przeprowadza się wg metodyki związanej w dużym stopniu z metodą mentalną. Wyobraża się sobie „żyłę wodną” o jak najlepszych parametrach hydrologicznych i jak najlepszej jakości wody pitnej. Metodykę poszukiwania miejsca poboru wody opisano w punkcie 5 tego opracowania.
W niniejszym kursie zaprezentowano:
a) Podstawy radiestezji fizycznej, które uczą prawidłowego rozumienia zasad i praw obowiązujących w dziedzinie radiestezji, uczą posługiwania się wahadłem, rozwijania naturalnej wrażliwości radiestezyjnej oraz rozpoznawania i wykrywania terenów geopatycznych i wyznaczania jego granic,
b) Metodykę mentalnego pomiaru wielkości badanych bodźców oddziaływania.
c) Metodykę poszukiwania miejsca ujęcia wody pitnej do wykonania studni oraz oceny parametrów hydrologicznych tego ujęcia.
Życzę udanej nauki podstaw naturalnej radiestezji, z pozdrowieniami Tomasz Sitkowski.